Uncategorized

PRAWDA JEST ZNACZNIE BARDZIEJ ZŁOŻONA W SPOŁECZEŃSTWIE WCIĄŻ KRĄŻY WIELE BŁĘDNYCH PRZEKONAŃ NA TEMAT SAMOBÓJSTW. JEDNYM Z NAJBARDZIEJ SZKODLIWYCH JEST STWIERDZENIE: „SAMOBÓJSTWA DOTYCZĄ TYLKO OSÓB Z PROBLEMAMI PSYCHICZNYMI”. CHOĆ ZABURZENIA PSYCHICZNE RZECZYWIŚCIE MOGĄ BYĆ ISTOTNYM CZYNNIKIEM RYZYKA, PRAWDA JEST DUŻO BARDZIEJ SKOMPLIKOWANA I WYMAGA GŁĘBSZEGO ZROZUMIENIA.   SAMOBÓJSTWO NIE ZAWSZE JEST WYNIKIEM CHOROBY PSYCHICZNEJ NIE KAŻDA OSOBA, KTÓRA ODBIERA SOBIE ŻYCIE, CIERPI NA ZDIAGNOZOWANĄ […]

TO JEDNO Z NAJBARDZIEJ SZKODLIWYCH  I NIEBEZPIECZNYCH PRZEKONAŃ, JAKIE FUNKCJONUJĄ W SPOŁECZNYM OBIEGU!!!! JAKO PSYCHOLOG CHCĘ STANOWCZO OBALIĆ TEN MIT —W TROSCE O ŻYCIE I ZDROWIE PSYCHICZNE NASTOLATKÓW.    DLACZEGO TEN MIT JEST FAŁSZYWY? ROZMOWA O SAMOBÓJSTWIE NIE PROWOKUJE, ALE CHRONI. BADANIA NAUKOWE ORAZ DOŚWIADCZENIA KLINICZNE JASNO POKAZUJĄ, ŻE ZADAWANIE PYTAŃ O MYŚLI SAMOBÓJCZE NIE ZWIĘKSZA RYZYKA ICH REALIZACJI. WRĘCZ PRZECIWNIE — MOŻE PRZYNIEŚĆ ULGĘ OSOBIE W KRYZYSIE. DAJE

OSOBA, KTÓRA MYŚLI O ODEBRANIU SOBIE ŻYCIA, NIE JEST SŁABA. TO KTOŚ, KTO PRZEZ DŁUGI CZAS WALCZYŁ W CISZY – Z DEPRESJĄ, LĘKIEM, SAMOTNOŚCIĄ, POCZUCIEM BEZNADZIEJNOŚCI. I BYĆ MOŻE PRZESTAŁ WIDZIEĆ JAKĄKOLWIEK DROGĘ WYJŚCIA. TO NIE SŁABOŚĆ. TO WYCZERPANIE EMOCJONALNE I PSYCHICZNE. TO STAN, W KTÓRYM UMYSŁ PRZESTAJE WIDZIEĆ ROZWIĄZANIA – NAWET JEŚLI ONE REALNIE ISTNIEJĄ.   ZAMIEŃ OSĄD NA EMPATIĘ: ZAMIAST: „TRZEBA BYĆ SILNYM, NIE WOLNO SIĘ PODDAWAĆ!” SPRÓBUJ:

 WBREW MITOWI, ŻE „JAK KTOŚ NAPRAWDĘ CHCE, TO PO PROSTU TO ZROBI, A NIE MÓWI”, BARDZO WIELE OSÓB WYSYŁA SYGNAŁY OSTRZEGAWCZE PRZED PODJĘCIEM PRÓBY SAMOBÓJCZEJ. JEDNAK TE SYGNAŁY CZĘSTO SĄ SUBTELNE, NIEJEDNOZNACZNE LUB ŁATWE DO PRZEOCZENIA. FORMY SYGNALIZOWANIA: ZMIANY W ZACHOWANIU — WYCOFANIE SIĘ Z KONTAKTÓW, NAGŁY SPOKÓJ PO DŁUGIM OKRESIE LĘKU LUB ROZPACZY. UTRATA ZAINTERESOWANIA TYM, CO WCZEŚNIEJ BYŁO WAŻNE (HOBBY, ZNAJOMI, NAUKA) WYPOWIEDZI TYPU:„JUŻ NIE MOGĘ TEGO

❌ Mit 1: „Jeśli ktoś mówi o samobójstwie, to na pewno tego nie zrobi.„ ✅ Fakt: Wiele osób sygnalizuje swoje zamiary przed próbą samobójczą. Bagatelizowanie takich wypowiedzi może prowadzić do tragedii. ❌ Mit 2: „Samobójstwo to oznaka słabości.„ ✅ Fakt: Osoby myślące o samobójstwie często zmagają się z ogromnym cierpieniem psychicznym. To nie kwestia słabości, lecz potrzeba wsparcia                i zrozumienia. ❌ Mit 3: „Rozmowa o samobójstwie może sprowokować do działania.„

GŁÓWNE CZYNNIKI RYZYKA SAMOBÓJSTWA U DZIECI I NASTOLATKÓW !!! DEPRESJA I INNE ZABURZENIA PSYCHICZNE Nieleczona depresja to najczęstszy „cichy sprawca” prób samobójczych. Samookaleczenia➤ Mogą pełnić funkcję regulacji emocji, ale z czasem zwiększają tolerancję na ból i obniżają lęk przed śmiercią. DEPRESJA I INNE ZABURZENIA PSYCHICZNE – nieleczona depresja to najczęstszy „cichy sprawca” prób samobójczych! NIEOCZYWISTE FORMY SAMOOKALECZANIA Wkładanie ostrych przedmiotów do ciała: wbijanie szpilek pod paznokcie czy do skóry. Połykanie

To pytanie, które bardzo często słyszę jako psycholog. Odpowiedź brzmi: nie zawsze, ale… trzeba potraktować to bardzo poważnie. ➡️ Samouszkodzenia (np. cięcie, przypalanie, drapanie do krwi) NIE ZAWSZE są próbą odebrania sobie życia. ➡️ Często są to sposoby na poradzenie sobie z przytłaczającymi emocjami, są sposobem na wyregulowanie emocji — jakby ból fizyczny miał zagłuszyć cierpienie psychiczne. ➡️  Samouszkodzenia w takich okolicznościach uspokajają. „Samouszkodzenia należą co tej samej grupy co zachowania samobójcze-do autodestrukcji

Emocje są nie do zniesienia – napięcie, smutek, pustka, poczucie winy czy lęk narastają do granic wytrzymałości.  Pojawia się impuls – osoba sięga po coś ostrego i rani się. W tym momencie organizm reaguje wydzieleniem endorfin – naturalnych „hormonów ulgi” łagodzących stres i ból. Ulga jest natychmiastowa – napięcie znika. I właśnie ten efekt „działa” – mózg uczy się, że rana fizyczna = emocjonalna ulga. Z czasem

Regulacja emocji To najczęstsza funkcja samouszkodzeń. Gdy emocje stają się przytłaczające – złość, lęk, wstyd, poczucie winy, samotność – ciało staje się wentylem bezpieczeństwa. Fizyczny ból daje chwilową ulgę, odwraca uwagę od bólu psychicznego, pozwala „przebić bańkę napięcia”. 🗨 „Nie wiedziałam, co zrobić z tym wszystkim w środku. Musiałam to jakoś poczuć – albo zatrzymać.” Przywrócenie poczucia kontroli W sytuacjach, gdy świat wewnętrzny lub zewnętrzny

Czym są „zdrapki”? To forma autoagresji polegająca na celowym drapaniu skóry – opuszkami palców, paznokciami, a czasem także przedmiotami – w sposób, który prowadzi do powstawania ran, blizn i infekcji. Może dotyczyć ramion, nóg, klatki piersiowej, twarzy, skóry głowy, a nawet skórek wokół paznokci. W odróżnieniu od klasycznych cięć, „zdrapki” często są bagatelizowane – zarówno przez otoczenie, jak i samych nastolatków. Tymczasem stanowią realny sygnał psychicznego kryzysu. Dlaczego młodzi